Walnoten van Freud

Haar doelen zijn het verwerken van het verlies van vader, het herstellen van een gezond dag-nacht ritme en het oppakken van de dagelijkse taken. Het eerste doel is goed slapen, bezigheden oppakken en de andere doelen komen later wel. Het lukte haar echter niet.

Toen ik haar sprak heb ik haar een metafoor verteld die ik aan Freud ontleen. Wie walnoten wil eten zonder notenkraker, ziet zich voor het probleem geplaatst de walnoten met de hand te breken. De bast van walnoten is hard, dus het zal de nodige kracht kosten. Het lijkt dan ook niet meer dan logisch om ze niet allemaal tegelijk te willen kraken, maar één voor één. Wat blijkt? Het probleem om één walnoot met de hand te kraken wordt kleiner als je er een tweede walnoot bijneemt. Dan is de noot zomaar gekraakt.

De vrouw ging vroeg opstaan èn startte gelijktijdig met werkzaamheden overdag. Daardoor kwam er minder tijd voor piekeren en na verloop van tijd sliep ze ´s avonds gemakkelijker in. Het probleem van het slechte slapen had ze gekraakt door het probleem van haar dagbesteding gelijktijdig aan te pakken. De walnoten van Freud